آرشیو
 

 

 

بدون شرح

Wednesday, January 19, 2005

همچون پرنده که باشکوه به پرواز در می آید
بال می گشاید و پرواز کنان می گذرد
می چرخد و آرام بر هوا می لغزد

آدمی را نیز هوای پرواز در سر است
تا دور شود
راهش را بیابد
و در آرامش به جستجو پردازد

همچون پرنده که بر زمین می نشیند
بال جمع می کند
دانه بر می چیند
به تور صیاد و دام خطر می افتد

آدمی نیز باز می گردد آماده
تا خود را به زندگی و تقدیر خویش سپارد



Anonymous Anonymous said...
salam .bah bah ajab sheare bahali .to az in kara ham balad boodi ?  

Anonymous Anonymous said...
غریبه : شعر از کیست عزیز دل برادر ؟  

Post a Comment

Powered for Blogger by Ali Pourhamzeh