آرشیو
 

 

 

بدون شرح

Sunday, January 18, 2004


موج گیسوی

دور از تو هر شب تا سحر گریان چو شمع محفلم

تا خود چه باشد حاصلی از گریه بی حاصــــــــلم

چون ســــــایه دور از روی تو افتـاده ام در کوی تو

چشم امیــــــدم سوی تو وای از امیــــــــد باطلم

از بس که با جان و دلم ای جان و دل آمیختـــــی

چون نکهت از آغوش گل, بوی تو برخیـــزد از گلم

لبریز دردم جــــام کو ؟ آن آب آتش فـــــــــام کو ؟

وآن مــــایه آرام کو ؟ تا چاره ســـــــــازد مشکلم

در کار عشقــــــــــم یار دل آگاهـــــم از اسرار دل

غافل نیـــــم از کار دل , وز کار دنیـــــــــــا غافلـم

در عشق و مستی داده ام بود و نبـــود خویشتن

ای ســــــــاقی مستان بگو دیوانه ام یا عاقلــــم

چون اشک میـــــلرزد دلم از موج گیسویی رهی

با آنکه در طوفـــــــــــان غم دریا دلم دریا دلــــــم

رهی معيری




Post a Comment

Powered for Blogger by Ali Pourhamzeh