بدون شرح
موج گیسوی
دور از تو هر شب تا سحر گریان چو شمع محفلم
تا خود چه باشد حاصلی از گریه بی حاصــــــــلم
چون ســــــایه دور از روی تو افتـاده ام در کوی تو
چشم امیــــــدم سوی تو وای از امیــــــــد باطلم
از بس که با جان و دلم ای جان و دل آمیختـــــی
چون نکهت از آغوش گل, بوی تو برخیـــزد از گلم
لبریز دردم جــــام کو ؟ آن آب آتش فـــــــــام کو ؟
وآن مــــایه آرام کو ؟ تا چاره ســـــــــازد مشکلم
در کار عشقــــــــــم یار دل آگاهـــــم از اسرار دل
غافل نیـــــم از کار دل , وز کار دنیـــــــــــا غافلـم
در عشق و مستی داده ام بود و نبـــود خویشتن
ای ســــــــاقی مستان بگو دیوانه ام یا عاقلــــم
چون اشک میـــــلرزد دلم از موج گیسویی رهی
با آنکه در طوفـــــــــــان غم دریا دلم دریا دلــــــم
رهی معيری
Powered for Blogger by Ali Pourhamzeh